การได้ยินเป็นประสาทสัมผัสอีกชนิดหนึ่ง
ที่ลูกรักวัยขวบปีแรกใช้ค่อนข้างมาก
บางตำราบอกว่าลูกได้ยินตั้งแต่เขาอยู่ในท้องได้ 5-6 เดือนแล้ว แต่การได้ยินของเขาเป็นการรับรู้เสียงในรูปการสั่นสะเทือนผ่านวัตถุหลายชั้น
ไม่ว่าจะเป็นผิวหนังของคุณ ไหนยังจะมดลูกและน้ำคร่ำอีก ไม่เหมือนกับการได้ยินของเราที่รับรู้คลื่นเสียงผ่านอากาศ
เมื่อคลอดออกมาลูกรักจะได้ยินเสียงตั้งแต่แรกเกิดผิดกันแต่ว่าเจ้าตัวเล็กยัง
หาต้นตอของเสียงไม่ได้ ลูกไม่รู้หรอกนะคะว่าเสียงที่ได้ยินนั้นมาจากไหนและเป็นเสียงอะไรกันแน่
กระทั่ง 3 เดือนลูกถึงจะเริ่มหาต้นตอของเสียงได้บ้าง
แยกเสียงคนคุ้นเคยได้เริ่มรู้ว่าเสียงโซปราโนนั่นเป็นเสียงแม่
ส่วนบาริโทนนี่เป็นของพ่อ แต่ก็ยังหันหาเสียงไม่ได้อยู่ดีเพราะคอยังไม่แข็งพอ
6 เดือนนั่นล่ะค่ะลูกถึงจะเริ่มมองหาต้นตอของเสียงที่มาจากด้านข้างได้คอของ
ลูกที่เริ่มแข็งจะช่วยแกเหลียวมองหาเสียงได้เป็นอย่างดี แต่ก็ยังหันหาเสียงจากด้านบนและล่างไม่ได้
น่าแปลกไหมล่ะคะจนกว่าจะ 9 เดือน ลูกถึงจะเริ่มหันหาเสียงได้ทุกทิศทางและเริ่มพัฒนาด้านความชัดเจนในการได้
ยินอย่างเต็มที่เพื่อเป็นพื้นฐานในการพัฒนาทางภาษาต่อไป
การกระตุ้นการได้ยินของลูกพูดคุยกับลูกบ่อยๆร้องเพลงกล่อมเขาบ้าง เปิดเพลงให้ฟังบ้าง หรือลองหาของเล่นที่ส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋งให้เขาฟัง ขณะเดียวกันก็ให้เขานอนในห้องเงียบๆ บ้าง เพื่อหัดให้แยกแยะความแตกต่างระหว่างการมีเสียงและความเงียบ แต่อย่ากระตุ้นลูกด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม การเปิดทีวีวิทยุตลอดเวลาหรือสร้างบรรยากาศให้มีหลายเสียงพร้อมๆ กันไม่ใช่การกระตุ้นลูกที่ถูกต้อง